Poecilia - kompendium wiedzy

ďťż

Pokrewne:

Cytat:

Poecilia - kompendium wiedzy

Rafi200 - 09.02.2010 13:09
" />Poecilia â rodzaj słodkowodnych ryb z rodziny piękniczkowatych (Poeciliidae). Niektóre z nich są powszechnie hodowane w akwariach.

Poecilia amazonica â odkryta została w 1895 r. Występuje regionie Santa Cruz w brazylijskim stanie Parana. Jest to mały gatunek dorastający do niezbyt imponujących rozmiarów: samiec do 2 cm. a samica do 3,5 cm.

Poecilia boesemani â ten gatunek został odkryty w 2003 r. Występuję na Trynidadarze i Tabogo.

Poecilia butleri - odkryto go w 1889 r. Występuję wodach stojących jak i szybko płynących gęsto porośniętych roślinnością w Meksyku i Panamie w Ameryce Środkowej. Samiec dorasta do 7 cm. a samica do 8 cm. Jest średniej wielkości rybka o złocistym grzbiecie oraz o jasnoniebieskim boku i brzuchu. Akwarium powinno mieć zasadzoną gęstą roślinność z tyłu i po bokach tak aby z przodu miały wolną przestrzeń do pływania. Powinno też zawierać kilka kryjówek ze skał i kamieni tak aby miały tak aby przestraszone ryby miały szanse ukrycia się. Idealne parametry wody to: temperatura â 23Â° - 27Â° C; odczyn: 7,0 â 7,8 pH; i twardość wody: 6 - 20 dH. Przyjmuje każdy dostępny pokarm.

Poecilia catemaconis â gatunek ten został odkryty w 1975 r. Występuje w regionie Veracruz w Meksyku. Samiec maksymalnie osiąga długość 8 cm. a samica 10,5 cm. Samiec ma ciemnobrązowy grzbiet i boki natomiast białawy brzuch. Samica natomiast jest cała jasno- srebrzysta. Rzadko hoduje się ten gatunek w akwariach. Zadowoli go akwarium porośnięte gęstą roślinnością z tyłu i z boku akwarium z pozostawioną wolną przestrzenią do pływania.Odpowiednie parametry wody dla tej ryby to: temperatura â 24Â° - 28Â° C; odczyn: 7,2 â 8,2 pH; i twardość wody: 6 - 30 dH. Przyjmuje każdy dostępny pokarm, lecz najchętniej zjada żywy lub mrożony.

Poecilia caucana â ten gatunek został odkryty w 1880 r. Ta ryba pochodzi z Panamy, Wenezueli i Kolumbii, gdzie żyje w płytkich wodach. Samiec osiąga długość kolo 3 cm. a samica około 6 cm.
Dożywa około 4 â 6 lat. Ciało jest koloru jasnoniebieskiego, Wyraźna czarna plama u podstawy płetwy grzbietowej. Zbiornik musi być porośnięty gęstą roślinnością aby zapewnić tej rybie schronienie. Są to bardzo odporne ryby, I nie mają specjalnych wymagań, ale najodpowiedniejsze dla niej parametry wody to: temperatura - 26Â° - 30Â° C; odczyn â 6,9 - 7,5 pH; twardość wody 8 - 19 dH. Zjada każdy dostępny w sklepach pokarm: pokarmy suche (płatki), spirulina, żywy i mrożony.
Samice mogą przechowywać spermę przez miesiące i często rodzą młode, kiedy nie ma w akwariach samców. Po porodzie należy usunąć młode gdyż mogą zostać zjedzone przez osobniki rodzicielskie.

Poecilia caudofasciata â odkryta w 1913 r. Występuje na Jamajce.

Poecilia chica â gatunek ten został odkryty w 1975 r. Występyję w Rios Cuetzmala, Purificacion i Cihualtan w Jalisco w Meksyku. Samiec osiąga do 3 cm. a samica do 5 cm. Barwa ciała jest raczej srebrzysta. Samce są bardziej ubarwione. Potrzebują akwarium z gęsto posadzoną po bokach i z tyłu akwarium roślinnością oraz wolną przestrzenią do pływania. Odpowiednie parametry wody dla tej ryby to: temperatura â 23Â° - 26Â° C; odczyn â 6,5 â 7,5 pH; twardość wody: 10 â 20 dH. Ryba ta jest głównie roślinożerna. Samice rodzą ok. 30 â 50 sztuk narybku co 4 â 5 tygodni. Rodzice zjadają własne potomstwo.

Poecilia dauli â gatunek ten został odkryty w 2000 r. Występuje w Wenezueli. Samiec osiąga długość 1,7 cm. a samica 1,9 cm. Przez ciało tej ryby biegnie 10 â 11 ciemnych poziomych pasków.

Poecilia elegans - został odkryty w 1948 r. Występuje w szybkich strumieniach na Dominikanie. Samiec osiąga długość 3,6 cm. a samica 4,6 cm. Potrzebuje akwarium gęstą i bujną roślinnością. Odpowiednie dla tego gatunku parametry to: temperatura - 21Â° - 24Â° C; odczyn â 7,0 â 7,5 pH; twardość wody 10 â 20 dH.

Poecilia formosa â odkryta została w 1859 r. Występuje w Nueces River i Rio Grande, południowym Teksasie, do Veracruz w Meksyku. Maksymalnie osiąga ok. 9,5 cm. zwykle jednak osiąga ok. 5,5 cm. Gatunek ten składa się prawie wyłącznie z samic. Samce pojawiają się niezwykle rzadko i nie są niezbędne do rozmnażania, dlatego też są âśniepotrzebneâ samicom. One rozmnażają się zazwyczaj z jednym z tych czterech gatunków: P.latipinna, P.mexicana, P.latipunctata i P.sphenops.

Poecilia gillii â został odkryty w 1863 r. Występuję w Gwatemali, Rio TĂŠrraba w Kostaryce, Rio Grande w Meksyku i w Rio Bayano w CoclĂŠ w Panamie. Samiec osiąga około 6 cm. a samica około 10,5 cm. Ciało jest koloru jasno-srebrzystego. Płetwa grzbietowa i ogonowa samca jest czerwona. Akwarium powinno być obrośnięte roślinnością. Odpowiednie dla tego gatunku parametry wody to: temperatura - 24Â° - 28Â° C; odczyn â 7,2 â 7,8 pH; twardość wody â 10 â 30 dH. Przyjmuje każdy dostępny pokarm.

Poecilia hispaniolana â został odkryty w 1978 r. Występuje na Jamajce i Haiti. Samiec maksymalnie osiąga 3,6 cm. długości a samica 5,9 cm.

Poecilia koperi â został odkryty w 2003 r. Występuje w Wenezueli.

Poecilia kykesis - został odkryty w 2002 r. Występuję w jeziorze Peten w Gwatemali. Osiąga rozmiar od około 15 cm. do 17,5 cm. Uważa się ja za największy gatunek z rodzaju Poecilia. Ciało jest koloru niebiesko-fioletowego. Płetwy samca mają kolor pomarańczowy z czarnymi plamami. Posiada też mały czarny miecz u podstawy płetwy ogonowej. Te wspaniałe ryby rzadko są spotykane w akwariach. Potrzebuje długiego i obszernego akwarium z wolną przestrzenią do pływania i gęsto posadzoną roślinnością po bokach i z tyłu zbiornika. Odpowiednie dla niej parametry to: temperatura â 20Â° - 29Â° C; odczyn â 6,5 â 8 pH; twardość wody â 10 â 30 dH. Przyjmuje każdy dostępny pokarm.

Poecilia latipinna (Molinezja szerokopłetwa) â ta molinezja została odkryta w 1821 r. Zamieszkuje nieruchome lub delikatnie płynące małe o ciepłej wodzie potoki i ścieki wodne, stawy jeziora, rozlewiska baseny strumieni a także wody przybrzeżne zarośnięte gęstą roślinnością w drenażu Cape Fear w północnej Karolinie, USA do Veracruz w Meksyku. Samiec osiąga maksymalnie około 15 cm. a samica około 10 cm. Dożywa do 3 lat. Gatunek ten jest bardzo podobny do molinezji żaglopłetwej (P.velifera). Ma dużą, prostokątnokształtną płetwę grzbietową, oraz półkolistą płetwę ogonową. Płetwa odbytowa samców przekształcona jest w gonopodium, służące do zapłodnienia samicy. Wiele wyhodowanych odmian jest bardzo delikatnych, trudnych do utrzymania. Pierwsze ryby z tego gatunku pojawiły się w Europie już w 1913 r. W Singapurze wyhodowano odmianę o krótkim ciele, zwaną molinezją balonową. Potrzebuje obszernego i długiego akwarium. Potrzeba jest gęsta roślinność zasadzona po bokach i z tyłu akwarium. Z przodu należy pozostawić wolną przestrzeń do pływania. Ryba ta potrzebuje wielu kryjówek. Wskazane dekoracje ze skał i korzeni. Lubi też słonawą wodę, więc jeśli nie zaszkodzi to innym mieszkańcom akwarium można dodać 1 łyżeczkę soli na każde 10l. wody w akwarium.Wskazane parametry wody dla tej molinezji to: temperatura - 20Â° - 28Â° C; odczyn â 7,0 â 8,0 pH; twardość wody â 4 â 20 dH. Ryba ta ogółem jest wszystkożerna. Należy podawać jej: żywe larwy komarów, ochotkę i wodzień, mniejsze żywe dafnie, narybek, mrożone serce wołowe, mrożoną ochotkę i mrożony wodzień, pokarmy płatkowe i roślinne, suszone dafnie, można również podawać zmrożone i posiekane dżdżownice. Niezbędny dostęp do pokarmu roślinnego (spirulina, mrożony szpinak), molinezja ta chętnie zjada glony oczyszczając akwarium. Jeżeli tylko utrzymane są odpowiednie parametry wody, rozmnażanie tego gatunku nie sprawia żadnych kłopotów , choć racjonalna hodowla wymaga czasu, cierpliwości oraz znajomości zasad dziedziczenia. Molinezje szerokopłetwe są rybami jajożyworodnymi, samice nie składają ikry, lecz rodzą w pełni ukształtowane młode, gotowe do samodzielnego życia. Do rozmnażania odpowiednia jest nieco wyższa temperatura wody ok. 26 Â°C. Zapłodnienie ma charakter wewnętrzny, samiec dokonuje go za pomocą płetwy odbytowej przekształconej w gonopodium. Tuż przed samym porodem dobrze jest umieścić samicę w specjalnym kotniku akwarystycznym (zanurzanej w zbiorniku plastikowej klatce). W ten sposób narybek zostanie uchroniony przed zjedzeniem przez matkę lub starsze osobniki (kotnik nie jest niezbędny, jeśli w akwarium jest bardzo dużo roślin i mało ryb, ale i tak nawet wówczas trzeba się liczyć ze stratą dużej części młodych )

kilka fotek dzikiego ubarwienia tej ryby:

a teraz trochę fotek odmian hodowlanych:

Poecilia latipunctata â ten gatunek został odkryty w 1904 r. Występuję w ciepłych, spokojnych, porośniętych roślinnością rejonach rzeki Rio Panuco w basenie Tamaulipas w Meksyku. Samiec dorasta do 5 cm. a samica do 6 cm.; często jednak dorastają do 4 cm.Przez szarawe ciało samca I samicy przebiega pozioma czarna pręga. Jest krytycznie zagrożony wyginięciem.

Poecilia marcellinoi â odkryty w 1995 r. Występuje w jeziorze Ilopango w Salwadorze. Maksymalnie osiąga 6 cm.

Poecilia maylandi - ten gatunek został odkryty w 1983 r. Występuje w rzece Rio Balsas w systemie Guerrero w Meksyku. Samiec osiąga ok. 9,5 cm. a samica około 11 cm. Żyje od 3 do 5 lat. Ciało tego gatunku jest oliwkowo-brązowe. Potrzebuje obszernego akwarium z gęstą roślinnością posadzoną po brzegach I bokach akwarium oraz wolną przestrzenią do pływania a przodu zbiornika. Odpowiednia dla tej ryby parametry to: temperatura - 26Â° - 28Â° C; odczyn â 7,0 â 7,8 pH; twardość wody 5 â 30 dH. Przyjmują każdy pokarm dostępny w sprzedaży.

Poecilia mechthildae â został odkryty w 2002 r. Występuje w Kolumbii.

Poecilia mexicana (Molinezja meksykańska) â odkryty został w 1863 r. Występuje w Meksyku, Gwatemalii i rzece Rio San Juan w Nikaragudze. Niektóre populacje żyją w jaskiniach. Samiec i samica dorastają do 11 cm. Grzbiet jest jasno brązowy a boki i brzuch jasno srebrzyste. U samca ponadto krawędzie płetwy grzbietowej i ogonowej jest albo jasno czerwona albo ciemnożółta. Potrzebuje obszernego akwarium. Z powodu że niektóre osobniki żyją w jaskiniach nie trzeba umieszczać w akwarium roślin; bardziej odpowiadający tej rybie efekt sprawi się wkładając do akwarium łupki skalne. Odpowiednie parametry wody to: temperatura 22Â° - 28Â° C; odczyn â 7,0 â 7,5 pH; twardość wody â 20 â 30 dH. Przyjmuje każdy dostępny w sprzedaży pokarm.

Poecilia nicholsi â został odkryty w 1931 r. Występuje w rzece San Juan na wyspie Portoryko.

Poecilia obscura - gatunek tez został odkryty w 2009 r. więc nie dawno. Zamieszkuje Trinidad i Tobogo, gdzie żyje w spokojnych rzekach. Samiec rzadko przekracza 2 cm. a samica 3 cm.

Poecilia orri (Molinezja górska) â została odkryta w 1943 r. Występuje w południowym Meksyku (Quintana Roo) na północnym Hondurasie i w Kolumbii. Samiec I samica dorasta do około 5,5 cm. Grzbiet i płetwy są jasnobrązowe a boki ciał niebieskie.

Poecilia petenensis â odkryty go w 1866 r. Występuje od południowo-wschodniego Meksyku do Belize i Gwatemalii. Samiec osiąga do 8 cm. a samica do 12 cm. Ciało jest srebrnego koloru z jasnopomarańczowym grzbietem. Samce posiadają wysoką płetwę grzbietową. Akwarium przeznaczone do ich hodowli powinien być obszerny. Z tyłu i po bokach posadzona gęsta roślinność a z przodu wolna przestrzeń do pływania. Odpowiednie parametry wody to: temperatura - 22Â° - 28Â° C; odczyn â 6,5 â 8,0 pH; twardość wody â 10 â 30 dH. Można je karmić każdym dostępnym w sprzedaży pokarmem.

http://images.google.pl/imgres?imgurl=h ... s%3Disch:1

Poecilia reticulata (Gupik Pawie Oczko) â tutaj najlepiej zrobię jak odeśle was na stronę specjalisty:

viewtopic.php?f=2&t=4058

Poecilia rositae â został odkryty w 2004 r. Występuje w rzece Rio Cahabon w Gwatemalii. Samiec i samica osiąga do 5 cm.

Poecilia salvatoris â został odkryty w 1907 r. Występuje w Salwadorze. Osiągają rozmiar około 10 cm. Ciało jasnoniebieskiego koloru. Samiec może się poszczycić czerwoną płetwą grzbietową i ogonową. Potrzebuje dużego akwarium z gęstą roślinnością posadzoną z tyłu i po bokach akwarium oraz wolną przestrzenią do pływania z przodu zbiornika. Odpowiednie parametry wody to: temperatura - 25Â° - 30Â° C; odczyn â 6,0 â 7,0 pH; twardość wody â 5 â 25 dH. Przyjmuje każdy dostępny w sklepach pokarm.

Poecilia sphenops (Molinezja ostoustna) â została odkryta w 1846 r. Występuję od Teksasu poprzez Meksyk, aż do Kolumbii i Wenezueli. Samiec maksymalnie osiąga 7 cm. długości a samica 10 cm. Znane są liczne odmiany tej ryby. Ubarwienie rozmaite (samiec jest barwniejszy), zwykle na tle zielonooliwkowym posiada liczne punkty i plamy niebieskawe, czerwone lub brązowe. Prawdopodobnie z krzyżówki dwóch gatunków tego rodzaju powstała molinezja Black Molly â ciemno ubarwiona z tendencją do całkowicie czarnej barwy. Długotrwała hodowla doprowadziła też do wyselekcjonowania odmiany wielkopłetwej. W hodowlach akwariowych były też uzyskiwane krzyżówki z gupikiem pawie oczko. Samca poznajemy po gonopodium, ciężarna samica ma wydatnie powiększony brzuch. Jest to żywa, towarzyska ryba, odpowiednia do wielogatunkowego akwarium. Do jej hodowli zalecane jest akwarium średniej wielkości (akwarium powinno mieć przynajmniej 80 cm. długości), dobrze zarośnięte po bokach i z tyłu zbiornika. Należy pozostawić dużo miejsca do pływania. Dekoracje z kamieni i z korzeni. Zalecana jest dobrze filtrowana i dobrze natleniona woda. Najlepsze parametry wody dla tej molinezji to: temperatura â 22Â° - 26Â° C, odmiana Black Molly lubi wyższa temperaturę â 25Â° - 28Â° C, molinezje są bardzo wrażliwe na niską lub zmienną temperaturę wody; odczyn â 6,5 â 7,5 pH; twardość wody â 10 â 30 dH; lubi wodę z dodatkiem soli więc można dodać 1 łyżeczkę na każde 10 l. wody w akwarium (oczywiście jeżeli to nie zaszkodzi innym rybom w akwarium). Zjada: żywe larwy komarów, ochotki i wodzienia, mniejsze żywe dafnie, młody narybek, mrożone serce wołowe, mrożoną ochotkę i mrożony wodzień, pokarmy płatkowe i suszone dafnie, można również podawać zmrożone i posiekane dżdżownice. Niezbędny dostęp do pokarmu roślinnego (spirulina, mrożony szpinak) ponieważ w przypadku jego braku może zacząć ogryzać rośliny w akwarium. Molinezja zjada też chętnie glony oczyszczając akwarium. Jeżeli tylko utrzymane są odpowiednia parametry wody, rozmnażanie tego gatunku nie sprawia żadnych kłopotów, choć racjonalna hodowla wymaga czasu, cierpliwości oraz znajomości zasad dziedziczenia. Molinezje są rybami jajożyworodnymi, samice nie składają ikry, lecz rodzą w pełni ukształtowane młode gotowe do samodzielnego życia. Do rozmnażania odpowiednia jest nieco wyższa temperatura wody - 24Â° - 26Â° C. Zapłodnienie ma charakter wewnętrzny, samiec dokonuje go za pomocą płetwy odbytowej przekształconej w gonopodium.Ciąża trwa około 4 â 8 tygodni, a u odmiany Black Molly około 6 â 10 tygodni.Tuż przed samym porodem dobrze jest umieścić samicę w specjalnym kotniku akwarystycznym. W ten sposób narybek zostanie uchroniony przed zjedzeniem przez inne ryby. Aby samica nie zjadła swojego narybku, należy wysypać nadmierną ilość pokarmu, który powinien zalegać na dnie zbiornika. W miocie może być nawet do 80 młodych. Mając już prawie 5 mm. Zjadają wszystkie rodzaje pokarmów o odpowiednim rozdrobnieniu.

fotka dzikiej ryby:

i zdjęcia form hodowlanych:

Poecilia sulphuraria â ten gatunek został odkryty w 1948 r. Występuje w systemie Grijalva w Meksyku. Samiec i samica osiągają do 5 cm. długości. Samiec ma ciemny grzbiet, srebrny duł i żółty brzuch. Samica różni się tym że zamiast żółtego brzucha ma niebieski.

Poecilia teresae - został odkryty w 1990 r. Występuje na Belize. Samiec i samica dorasta do 5 cm.

Poecilia vandepolli â został odkryty w 1887 r. Występuje na wyspie Curacuao. Samiec i samica osiągają po 4,5 cm.

Poecilia velifera (Molinezja żaglopłetwa) â ten gatunek molinezji został odkryty w 1914 r. Występuje na półwyspie Jukatan w Meksyku gdzie zamieszkuje wody przybrzeżne jak i o pełnym zasoleniu. Samiec dorasta do 15 cm. a samica do 18 cm. długości. Płetwa odbytowa samców jest przekształcona w gonopodium. Płetwa grzbietowa jest kształtem zbliżona do prostokąta. Samice są mniej wybarwione niż samce. Jest to żwawa i towarzyska ryba. Ryba ta jest wrażliwa na zły stan wody. Zalecana jest dobra filtracja i napowietrznianie. Miejscami gęsto obsadzony zbiornik roślinami, jak również pozostawione dużo miejsca do pływania. Wymaga jasnego światła i dużej ilości kryjówek. Dekoracje z kamieni i korzeni. Odpowiednie parametry wody dla tej ryby to: temperatura - 22Â° - 25Â° C, odmiana czarna lubi wyższe temperatury - 25Â° - 28Â° C; odczyn â 7,5 â 8,5 pH; twardość wody â 13 â 19 dH; woda powinna być z dodatkiem soli (wystarczy 1 łyżka stołowa na każde 10 l akwarium), w wodzie miękkiej i bez dodatku soli rybki marnieją i giną. Zjada: żywe larwy komarów, ochotki i wodzienia, mniejsze żywe dafnie, młody narybek, mrożone serce wołowe, mrożoną ochotkę i mrożony wodzień, pokarmy płatkowe i suszone dafnie, można również podawać zmrożone i posiekane dżdżownice. Niezbędny dostęp do pokarmu roślinnego (spirulina, mrożony szpinak) ponieważ w przypadku jego braku może zacząć ogryzać rośliny w akwarium. Rozmnażanie odbywa się w temperaturze 26Â° - 30Â° C. Jeżeli są dogodne warunki w akwarium molinezje bardzo łatwo się rozmnażają. Są one jajożyworodne, czyli narybek rodzi się dobrze rozwinięty, gotowy do pływania po zbiorniku i poszukiwania w nim pokarmu. Ciąża trwa około 8 tygodni. Samca łatwo rozróżnić po gonopodium. Dorosła samica może urodzić nawet od 30 do 80 młodych rybek. Przed porodem warto przenieść samicę do osobnego zbiornika lub kotnika aby nie został zjedzony narybek. Młode karmimy kiedy mają około 5 mm. Pylistą suchą paszą, larwami solowca, glonami i pokarmem roślinnym. Nie wolno trzymać tej molinezji z innymi pokrewnymi gatunkami, gdyż łatwo się z nimi krzyżuje.

zdjęcie dzikiej ryby:

oraz zdjęcia odmian hodowlanych:

Poecilia vivipara â ten gatunek został odkryty w 1801 r. Występuje od Wenezueli i jej całego wybrzeża do rzeki Rio de la Plata w Argentynie. Samce osiągają do 4 cm. a samice do 6 cm. długości. Samice mają srebrzysty kolor, niezbyt wyraźną plamę ciążową i przez całe życie wyraźną czarną, okrągłą plamę na bokach pod płetwą grzbietową. Samce mają na płetwie grzbietowej dymną plamę oraz żółtawy brzuch. Potrzebuje dużego i obszernego zbiornika z gęsto i bujną roślinnością gdzie najlepiej hodować w grupce około 10 szt. Idealne parametry wody to: temperatura - 26Â° - 30Â° C; odczyn â 7,0 â 8,5 pH; twardość wody â 10 â 40 dH; ponadto powinna być wolna od związków azotu i najlepiej słonawa. Przyjmuje każdy dostępny w sprzedaży pokarm. Samice w zaawansowanej ciąży nie mają wyraźnej plamy ciążowej, za to przednia część partii brzusznej jest "kanciasta". Poród jest najbardziej problematycznym etapem hodowli. Ze względu na trudny do przewidzenia moment porodu i silny kanibalizm rozmnażanie nie jest zbyt intensywne. Po 28 dniach ciąży rodzą do 100 młodych o długości 5-6 mm, więc podobnie jak P.reticulata, są jednak silniej zbudowane, a czarna plama na bokach pojawia się do 3 dni. Oddzielone młode rosną zadowalająco i podobnie jak dorosłe są bardzo żarłoczne i witalne. W wieku 2 miesięcy osiągają wielkość ponad 1,5 cm, zaczynają się pojawiać samce i można je dołączyć do stada hodowlanego. Dojrzałość płciową osiągają w wieku 3-4 miesięcy. Niestety, obecność kilku grup wiekowych nie zmniejsza kanibalizmu dorosłych, jak to jest zazwyczaj u innych gatunków.

Poecilia wandae â ten gatunek został odkryty w 2003 r. Występuje w Wenezueli.

Poecilia wingei (Gupik Endlera)â ten gatunek jest jednym z nowości akwarystycznych ponieważ został odkryty w 2005 r. Występuje w lagunie de Patos w Wenezueli. Samce dorastają do około 2,5 cm. a samice do 4 cm. W dobrych warunkach żyją około 2 lat, przeciętnie w amatorskich warunkach średnio ok. 7 miesięcy. Samce maja tułów srebrny do złotawego w jednolite wielobarwne plamy, najczęściej spotykane: czarne, pomarańczowe, czerwone, niebieskie, białe, zielone, fioletowe, niekiedy żółte. Płetwa ogonowa barwna tylko w górnej części (paseczki). Samice mają ciało wydłużone, bezbarwne, srebrzyste do lekko złotawej, łuski srebrzyste o ciemniejszych brzegach. Łagodna ryba, dobrze nadająca się do większości akwariów. Mało wymagające, ale ze względu na swoją wielkość bardzo delikatne w kontaktach z większymi rybami. Obecnie hodowany i rozmnażany na całym świecie. Ryba ta nie wymaga dużego akwarium, uchodzi za łatwą w hodowli, jednak w przypadku delikatnych odmian hodowlanych zalecana jedynie doświadczonym akwarystom. Zasiedla głownie górne miejsce w akwarium. Potrzebuje akwarium o minimalnej długości 30 cm. oraz minimalnej objętości 25 l. Należy go hodować przynajmniej w haremach złożonych z jednego samca i trzech samic. Woda powinna być krystaliczna. Gatunek bardziej wrażliwy na związki azotu niż gupik pawie oczko. Z tego względu zalecana jest obsada z szybko rosnącymi roślinami, skuteczny filtr biologiczny oraz częste podmiany wody. W dojrzałym akwarium warto przed podmianą od czasu do czasu zmierzyć zawartość siarczanów. Należy uważać z obsadą akwarium, w którym są hodowane gupiki. Długie I kolorowe płetwy samców mogą stać się łupem ryb lubiących podgryzać płetwy innym gatunkom. Gupik ten bardzo dobrze znosi towarzystwo swego krewniaka â gupika pawie oczko, lecz należy ściśle kontrolować ilość jego narybku, aby nie przerybić akwarium. Odpowiednie parametry wody dla tego gatunku to: temperatura â 23Â° - 28Â° C, w wyższej temperaturze samce szybko giną; odczyn â 6,0 â 7,0 pH; twardość wody - 4 â 17 dH. Chętnie spożywa każdy suchy pokarm. W celu utrzymania dobrej kondycji rybek, należy im podawać także pokarm żywy. Gupiki w niewielkim stopniu odżywiają się także glonami, w szczególności spiruliną. Bardzo łatwo się rozmnaża. Są jajożyworodne i co ok. 5 â 8 tygodni wydają na świat do 15 młodych w jednym miocie. Przy rozmnażaniu należy szybko oddzielić matkę od potomstwa w innym przypadku narybek zostanie zjedzony.

Michał84 - 10.02.2010 23:47
" />Super temat
Ja mam pytanie,jak odróżnić molinezję żaglopłetwą i szerokopłetwą.Pokazane przez ciebie odmiany hodowlane tego drugiego gatunku występują w sklepach jako molinezje żaglopłetwe.
Poza tym molinezje balonowe są sprzedawane z molinezjami żaglopłetwymi,nieraz już widziałem je razem w zbiornikach i też słyszałem że pochodzą od żaglopłetwych,jak to w końcu jest?
Słyszałem też że molinezja żaglopłewta i szerokopłetwa to ten sam gatunek inaczej są po prostu się je nazywa,szczerze to już się w tym pogubiłem.Jestem zdziwiony że tyle tych molinezji, zupełnie jak z mieczykami
Małe uzupełnienie,odkryto właśnie nowy gatunek
Poecilia obscura-jest to nowy,trzeci już gatunek gupika,a przy okazji oficjalnie uznano gupika endlera za osobny gatunek.Niestety informacje nie pochodzą ode mnie więc nie mogę ich tu przekopiować, powiem tylko że każdy z tych gatunków gupika różni się budową gonopodium i stąd uznano je za 3 odrębne gatunki.
Poniżej zamieszczam link do strony na ten temat,niestety nie jest ona w polskim języku.
http://www.mapress.com/zootaxa/2009/f/zt02266p050.pdf

Rafi200 - 16.02.2010 20:55
" />Samce molinezji szerokopłetwej mają szerszą płetwę grzbietową od żaglopłetwej (jak sama nazwa wskazuje ). Po za tym szerokopłetwe są częściej dostępne w handlu. I w ogóle dzięki za uzupełnienie mego tematu o kolejny gatunek!

Darmowy hosting zapewnia PRV.PL